1200, kardeşleri, coupe ve örümcek ile birlikte 1957 Torino Motor Show’da tanıtıldı.
İtalyan otomobil üreticisi için modern çağa doğru atılmış önemli bir adımdı.

1200, savaş öncesi bir araba olan Fiat Balilla TV’ye (Turismo Veloce) dayanan selefi Fiat 1100’e dayanıyordu. 1200 ileriye doğru utangaç bir adımdı, İkinci Dünya Savaşı’ndan sonra hala acı çeken bir pazara temkinli bir yaklaşımdı. 1100’ün kaportacıların korkulu rüyası, onarımların da sancılı olduğu kavisli çizgileri geride bırakarak 1200, daha düşük üretim maliyetleriyle yeni formlara büründü.

Daha yüksek kemer çizgisi ve daha büyük sera, eski Balilla şasisini arabanın altına sakladı. Daha geniş bir ön cam ve daha uzun pencereler, iç mekanın parlaklığını artırdı ve bu, otomobilin takma adı olan “Granluce” (Büyük ışık) yol açtı. Yuvarlak farlar ve daha büyük bagaj o zamanlar için bir artıydı.

İçeride, Fiat 1200 dört kişilik oturma alanına sahipti. Gövde-şasi sistemi nedeniyle, tahrik mili arabanın altında çalışıyordu, bu yüzden neredeyse düz bir arka zemin vardı. Vites, direksiyon simidinin arkasına yerleştirildi, bu da ön tarafta soldan sağa serbest geçiş olduğu anlamına geliyordu. Orta konsol veya orta konsol yoktu. Gösterge paneli, yuvarlak kadranlarla basitti.

Kaputun altında ise yeni geliştirilmiş, 55 beygir güç üreten 1.2 litrelik benzinli motor bulunuyordu. Dört ileri manuel şanzıman tek seçenekti. Araba, o dönemin arabalarının çoğu gibi arkadan çekişliydi.