50’lerin sonlarında orta sınıf giderek daha talepkar olmaya başladı ve Fiat onlara istediklerini verdi: rahat, yeterince büyük bir araç, fiyatının çok altında.
Bu Fiat 1800’dü.

İtalyan müşteriler, çok küçük, içi çok dar ve kırmızı ışıkta bir otobüse denk gelecek kadar yavaş olan yakıt tasarruflu Fiat 1100’den memnun değildi. Sonuç olarak, en önde gelen İtalyan otomobil üreticisi daha şık, daha hızlı ve ferah olan 1800 modelini tanıttı.

Mülayim, kavisli çizgiler çağının sona ermesiyle birlikte, İtalyan tasarımcılar ön çamurluklar için yeni bir şekil hayal ettiler. Farların üzerinde, Fiat’ın hedeflediği yönü gösteren ok benzeri bir profil bulunuyordu. Kaput hala çevreleyen elemanlardan daha alçaktı, kromlu metalik ızgara ise birinci sınıf bir parça olarak görülüyordu. Çatısında, suyu hafif eğimli C sütunlarına yönlendiren bir oluk vardı.

Fiat, iç mekanı ya iki ayrı koltuk ya da üç yolcunun rahatça oturabileceği ön yolcular için profilli bir sıra ile donattı. Geniş dingil mesafesi nedeniyle arkada bolca yer vardı, ancak ortadaki yolcu iletim tüneli ile uğraşmak zorunda kaldı. Direksiyon kolonuna monte edilen vites seçici ile 1800/2100 tasarımcıları araç boyunca serbest geçiş sunmaya çalıştı.

Kaputun altında Fiat, araca iki adet altı potalı motor seçeneği taktı. Temel model 1.8 litrelik bir deplasman sunarken, daha büyük olanı 2.1 litreydi. Daha sonra, 1,5 litrelik deplasmanlı daha ucuz, dört hazneli bir ünite kuruldu.