Sovyetler Birliği’nde otomobil endüstrisi, Lada/Zhiguli markasını çeşitli şekillerde inşa ettiği Tolyatti fabrikasına odaklanmıştı.
Yeniden şekillendirilen ve yenilenen Lada karoserinin altında Fiat 124’ün kökenini gizlemek zordu. Ancak Kremlin’deki yoldaşlar buna pek aldırış etmediler. Onların umursadığı şey, Rusya’nın umutsuz ekonomik durumuna değerli dövizleri getirecek arabaydı. Mühendislik ekibi, Avrupa tasarım trendlerinin yarattığı farklılıkları fark etti ve zaten eski olan aracı geliştirdi.

Dışarıdan, otomobilin şekli hala Fiat 124 istasyon vagonuna benziyordu, ancak daha önce kullanılan yuvarlak farlar yerine kare farlara sahipti. Plastik, etrafı saran tamponları takmanın bir yolunu bulamadıkları için daha önce kullanılan metalik olanı korumuşlar ama üzerine biraz kauçuk şeritler eklemişler. Arkada, hafifçe eğimli ileri bagaj kapısı, daha belirgin arka lambalara yer açmak için yeniden tasarlandı.

İçeride, tasarım ekibi, yükseltilmiş bir gösterge paneli ile yeni bir gösterge paneli yerleştirdi. Orada, takometre atılırken daha büyük bir hız göstergesi ve küçük göstergeler yerleştirdi. Çoğu otomobil üreticisi zaten elektrikli camlar sunmuş olsa da, Lada hala başka bir seçeneği olmayan kranklı camlara sahipti. Beklendiği gibi, klima hala mevcut değildi. Arkada, sıra için tek katlama sistemi bagajı genişletmek için tek seçenekti.

Kaputun altında, Lada daha önce kurulanlardan daha iyi bir motor geliştiremedi ve karbüratörle beslenen iki seçenek sundu. Yakıt verimliliği kötüydü ve performansları Batılı kompakt istasyon vagonlarına yakın değildi. Lada Nova’nın ana avantajı düşük fiyattı.