Renault, yelpazesini genişletmeye karar verdiğinde Avrupa’da MPV satış birincisiydi ve Espace’in yanı sıra kompakt segment Megane’ı temel alan Scenic serisini tanıttı.
2002 yılında Megane’ın ikinci neslini tanıttığında, Scenic zaten farklı bir seriydi. 2003 yılında tanıtılan uzun veya kısa bir dingil mesafesine sahip iki versiyonda gelişti. Üç yıl sonra, otomobil üreticisi ürün yelpazesini geliştirdi ve makyajlı Scenic II’yi getirdi.

Renault MPV’yi çok fazla geliştirmedi. Tasarımcıları, yeni bir görünüm için arabanın görünümüne neredeyse hiç dokunmadı. Önde, otomobil üreticisi yeni lens farları taktı. Ön tamponunda makyajsız versiyonda bulunan uzun siyah şerit yerine daha kısa, gövde renginde kauçuk şeritler vardı. Alt ızgarası kocaman bir gülümsemeye benziyordu ve aile odaklı aracı Avrupa minivan satışlarının zirvesindeydi. Küçük çarpmalara karşı (esas olarak alışveriş arabaları) siyah kauçuk korumalar, yan kısımlardaki gövde rengindekilerle değiştirildi. Renault arkaya daha kısa, net, geri vites lambalarına sahip yeni bir arka lamba seti yerleştirdi.

İçeride, otomobil üreticisi sürücü için birkaç iyileştirme yaptı. Direksiyon simidi, hız sabitleyici işlevleri için dört tuşa sahipti, ses kontrolleri ise direksiyon simidinin arkasındaki bir uydu yığınında takılı kaldı. Makyajsız versiyonu gibi, Grand Scenic de yedi yolcuya kadar yer sunuyordu ve birkaç evrak çantası için son koltuk sırasının arkasında bir miktar bagaj kaldı. Gerekirse, depolama alanını artırmak için ikinci ve üçüncü sıra katlanabilirdi.

Kaputun altında Renault, standart olarak altı vitesli düz şanzımanla eşleştirilmiş üç benzinli ve üç dizel motor seçeneği sundu.