Renault, kompakt segment serisinin üçüncü neslini 2008’in sonlarında tanıttı ve 2009’da station wagon versiyonunu tanıttı.
Kompakt segment, dünya mali krizinden sonra yeniden yükseliyordu ve Renault, başarılı Megane isim plakası için eksiksiz bir ürün yelpazesi sunmak için acele etti. Bazı müşteriler güzel üç kapılı versiyonu elde etmek için can atarken, station wagon Avrupa kıtasındaki ailelerin ve satıcıların tercihi oldu. İyi bir araçtı, iyi ve pratik.

Renault, arka kapıların arkasında geniş bir pencereye sahip klasik bir station wagon fikrinden vazgeçti. Genel görünüm, daha uzun bir çatıya sahip bir hatchback’e daha yakındı. Önde, çamurluklarda arkaya doğru eğimli farlarla aynı ön fasyayı kullandı ve ızgara, tamponun üstüne değil, sadece ön aprona yerleştirildi. Yandan aynalardaki dönüş sinyalleri ve gövde rengi kapı kolları standart olarak takıldı.

Renault, aracın içine yumuşak bir malzemeyle kaplanmış kavisli bir gösterge paneli yerleştirdi. Gösterge paneli, solda bir analog takometre ve sağda araç bilgisayarı için küçük bir LCD ile çevrili ortada bir dijital hız göstergesine sahipti. Gösterge panelinin ortasında, ek bir küme, ses sistemi için arayan kimliği bilgilerini veya radyodan veya CD çalardan gelen diğer ilgili verileri gösteren ek bir ekrana sahipti. Megane’ın iç mekanı, önde iki, neredeyse düz olan koltuk ve arkada ikiye bölünebilen bir koltuk ile beş yetişkine kadar sığdı. Kullanıcı, bagaj alanını normal 524 litreden (18,5 cu-ft) 1,595 litreye (56,33 cu-ft) kadar genişletebilirdi.

Renault, Megane’a pazara bağlı olarak otomatik veya CVT şanzımanlı 14 adede kadar motor seçeneği sundu.